माझा पहिला 3D अनुभव

नुकताच ‘ रियो ’ नावाचा 3D ऍनिमेशनपट पाहिला. एक साधी सरळ गोष्ट मोजक्या व्यक्तीरेखांच्या माध्यमातून अतिशय सुंदरपणे मांडली आहे. ऍनिमेशनपटाला आवश्यक असणार्‍या सर्व गोष्टी यात आहेत. वेगवान घटनाक्रम, प्रमुख पात्रांचा निरागसपणा आणि त्यांच्या मजेदार लकबी, कथेमधे मिसळून जाणारे संगीत आणि सुखद शेवट. पण ह्या सर्वांपेक्षा मनाला भुरळ घलतो तो 3D परिणाम.

कदाचित हा माझा पहिलाच 3D अनुभव असल्यामुळे असेल पण मी तर अक्षरश: मंत्रमुग्ध झालो होतो. ऍनिमेशनपट मुळातच रंगांची उधळण करणारे असतात त्यात हा तर ब्राझील मधल्या बहुरंगी पक्ष्यांच्या जीवनावर आधारलेला त्यामुळे डोळ्यांसमोर नुसती इंद्रधनुष्य फुलत होती. मी इतका सुंदर रंगाविष्कार ह्यापूर्वी कधीही पहिला नव्हता.

रियोने मला जणू चटकच लावली आहे. आता येणार्‍या सर्व 3D चित्रपटांची मी आतुरतेने वाट बघतो आहे.

क्रूरकर्मा संपला

कुख्यात दहशतवादी ओसामा बिन लादेन ठार मारला गेल्याचे वृत्त वाचून मिश्र भावना मनामधे उठल्या. एकीकडे माणुसकीला काळीमा फासणार्‍या नराधमाचा अंत झाला ह्याचा आनंद होत आहे तर दुसरीकडे ह्यामुळे पाकिस्तानला होणार्‍या प्रचंड फायद्याची चिंता लागून राहिली आहे.

ओसामा त्यांच्या भूमीवर मारला गेला याचे भांडवल पाकिस्तानचे सरकार नक्कीच करणार. त्यांची दहशतवादाविरुद्ध असलेली दुतोंडी भूमिका, तालिबानला असलेला अप्रत्यक्ष पाठिंबा, आय एस आय चे दहशतवादी संघटनांबरोबर असलेले छुपे संबंध हे सर्व आता विसरले जाईल. अमेरिकन सरकार पुन्हा त्यांना सढळ हातने अर्थिक आणि सामरीक मदत करेल आणि ती मदत कोणाविरुद्ध वापरली जाईल हे आपल्याला सांगायची काही गरजच नाही.

त्यामुळे सध्या तरी मी जरा धास्तावलेलाच आहे.